Winter vakantie

Gisteren is de wintervakantie begonnen.
Heerlijk bijkomen na een paar maanden hard werken!
Terwijl Rozemarijn haar laatste dagje op school had, bereidden Harald en ik de rugzakken voor, zodat we na school een fijne wandeling door de sneeuw konden maken, naar Mt Arthur's hut.
Het was een prachtige tocht, bergopwaarts, door de bossen, door sneeuw.
We ontdekten de grote pootafdrukken van de weka (vleugelloze vogel) en soms zagen we er een lopen tussen de bomen.
Helaas was ik in de vertrek-haast vergeten van schoenen te wisselen en liep ik al snel met kletsnatte voeten...
Rozemarijn en Harald monterden mij op en moedigden mij aan en na twee uur bereikten we de hut.We keken uit over de prachtige bergen met sneeuwtoppen en over de baai.
Een vogeltje verwelkomde ons, en al snel liet ook de hut-weka zich zien.
Er lag een wandelaar een middagdutje te doen in de warme hut, en even na ons, kwamen ook twee dames aan bij de hut.
We hadden een gezellige avond met elkaar en Rozemarijn lag vanaf de vliering mee te luisteren.
Toen we laat op de avond nog even naar buiten gingen om naar de wc te gaan, zat een possum op de weg verstijfd naar ons lampje te kijken.
Ook konden we een zwarte possum lang bestuderen, toen deze vlakbij ons in een boom zat.
Rozemarijn was eerst erg angstig, maar toen ze zag hoe schattig ze eruit zagen, was ze niet meer bang. Ze vond ze zelfs lief, vooral hun zachte oortjes.
Vanmorgen, nadat Rozemarijn een mooie sneeuwpop had gemaakt, zijn we weer teruggelopen.
Vanavond gaan we naar het Matariki feest in de stad. Dit is het Nieuwjaarsfeest voor de Maori, dat gevierd wordt, als de Pleiaden na een paar weken onder de horizon te zijn verdwenen, weer tevoorschijn komen. De eerste voorbereidingen voor het planten en zaaien van de oogst van volgend jaar, kunnen nu beginnen.
Gelukkig nieuw jaar dus maar!

Aanvraag voor Residence onderweg

In de afgelopen weken zijn we door de medische molen gegaan; we zijn gecheckt, doorgelicht en afgetapt.
Maar onze gezondheid, röntgenfoto's van de longen en bloed resultaten blijven aangeven hoe gezond we zijn.
We hebben een job offer, geweldige support brieven uit de omgeving en Harald's Nieuw Zeelandse zwemdiploma's, scouting papieren en een school rapport.
Immigration New Zealand (INZ) moet nu wel heel goede redenen bedenken om ons geen permanent residence te geven.
Vandaag hebben we het hele pakket, met een dikte van zeker 5 centimeter, opgestuurd!
Het was nog wel even een gedoe om dit voor elkaar te krijgen, want de prepaid credit kaart die je hier in Nieuw Zeeland bij het Postkantoor kunt kopen, kan maar opgeladen worden tot een derde van het bedrag dat we de INZ verschuldigd zijn...
Gebeld met INZ en gelukkig kon het bedrag ook met drie van die kaartjes betaald worden.
Tja, wij willen geen credit card omdat wij dat systeem niet willen steunen en we hebben nog geen Nieuw Zeelandse rekening, maar gelukkig zijn er altijd oplossingen!

Rozemarijn doet het goed op school en haar juf is heel tevreden over haar. Dit heeft zij in de ouderavond nogmaals benadrukt.
Het is ook heerlijk om Rozemarijn in het Engels te horen babbelen met haar vriendjes en vriendinnetjes.

Harald heeft in het vorige weekend de sneeuw opgezocht en heeft met de zoons van onze Nederlandse vrienden een tocht gemaakt naar een hut, waar zij de nacht hebben doorgebracht.
Hier in Motueka kan het s' nachts flink koud zijn en hebben we de eerste nachtvorst gehad. Dus toch. Ik had begrepen dat het hier niet kouder dan 0 graden wordt, maar dat blijkt wel anders.
Het kan ook flink regenen. Het valt dan echt met bakken uit de hemel. Maar meestal is dat s' avonds, en kan het weer de volgende dag weer helemaal veranderd zijn en rijd ik in een ochtendzonnetje naar de kleuterschool.
Dit weekend wordt het 25 jarig bestaan van mijn kleuterklas gevierd. Harald doet mee aan de voorbereidingen. Vanavond is er een etentje in de zaal van de Riverside Community en morgen hebben we een open dag, met verhaal, spelletjes en muziek van de kinderen van de lagere school.

We zijn heerlijk bezig en hebben een goed gevuld leventje.
Nu maar hopen dat de verblijfsvergunning snel komt, want dan kunnen wij onze kas ook weer wat spekken.
We hebben heerlijk veel contact met onze familie en vrienden in Nederland via de skype, waardoor we op de hoogte blijven van het reilen en zeilen in het nu zomerse kikkerlandje.
Zo hebben we verslag gekregen van het eerste festival van het seizoen, kunnen bijkletsen op een vriendenfeestje, een drie uur lang gesprek gehad met een lieve vriendin, maar ook mogen meeleven tijdens de voorbereidingen van de uitvaart van mijn oom.
Niet iedereen is even gelukkig met onze keuze om naar Nieuw Zeeland te vertrekken, maar gelukkig voelen wij vooral steun en bewondering voor ons besluit!