De Paasvakantie zit er al weer ruim een week op; een fijne vakantie waarin we veel met onze Nederlandse vrienden zijn opgetrokken.Esther en Michiel waren met de jongens voor een weekje naar het Zuidereiland afgedaald en met de drie Hollandse gezinnen hebben wij de herfstvakantie intens beleefd.
We hebben een heel fijne vriendschap met Esther, Justin en de kinderen. We kunnen duidelijk van elkaar op aan, en vinden het fijn om in elkaars aanwezigheid te zijn. De gesprekken zijn verrijkend en we kunnen veel delen in ervaringen met de emigratie: het vertrouwen, de pieken en dalen, de reacties van familie en vrienden die soms heel heftig kunnen zijn, het oneindige genieten, de tegenslagen, de verrassingen, de onverwachte wendingen...!
De tweede week van de vakantie stond voor mij ook wel in het teken van het invoelen en aanvoelen van mijn rol als kleuterjuf.
Ik heb een goed gesprek gevoerd met mijn mede kleuterjuf, Hajnalka en we wisten vanaf het begin dat wij een goed team zullen vormen!
En nu zit de eerste week op de kleuterklas erop! En wat is dit een geweldige week geweest!
Hajnalka en ik voelen elkaar ongelooflijk goed aan en vullen elkaar precies aan waar dat nodig is. Ik heb meteen een goede klik met de meeste van de kinderen en ook van hun ouders heb ik in de afgelopen week veel bewondering, lof en dankzeggingen teruggekregen!
Donderdag kwam Avril in de ochtend even langswippen in de klas en ze was zo blij en vrolijk toen ze mij en Hajnalka bezig zag. Ze ervaart het duidelijk als een opluchting dat ik in het klasje terecht ben gekomen, al doe ik nog 'off the record' mee, omdat ik nog geen werkvergunning heb en dus niet mag werken!
Op dinsdag heb ik ook mijn eerste sessie Kunstzinnige Therapie gedaan. Ook hier was er duidelijk meteen een klik.
Ook heb ik mij voorgesteld in de College van de school en uitgebreid verteld over mijn ervaringen als sociaal werker en Kunstzinnig Therapeut. Er was vooral bewondering en respect voor het werk van gemeenschap Oudezijds 100, waar ik toch ruim negen jaar heb gewerkt.
In de eerste lerarenvergadering hebben alle leerkrachten mij van harte verwelkomd en zichzelf uitgebreid aan mij voorgesteld.
Ik vind het allemaal best spannend hoor, want ik heb mij natuurlijk gepresenteerd als Kunstzinnig Therapeut en daardoor als doorgewinterde antroposoof, maar ook dat is natuurlijk immer in beweging, ontwikkelend en groeiende...en nu ben ik ineens dé expert van het Zuidereiland geworden...! Dat is wel een hele verantwoordelijkheid!
Maar ik besef wat een rijkdom ik heb vergaard aan kennis en ervaring! En ik ben meer dan willig om dit te delen en uit te dragen!
Rozemarijn heeft wel een beetje moeite met de merkbare veranderingen.
Ze heeft erg de behoefte om aan mij te plakken en vindt het moeilijk als ik wegga om mijn werk te doen. Ze toont een zekere jaloezie ten opzichte van de kleuters in mijn klas, die nu de aandacht van mij krijgen, die Rozemarijn zelf zou ontvangen.
Maar de vele momenten die wij samen delen zijn heerlijk en vol! We knutselen samen, tekenen, bakken koekjes, of lezen samen een spannend boek!
Vanmiddag hebben we de uitnodigingen gemaakt voor haar verjaardagspartijtje volgend weekend. Zeven jaar wordt ze al weer.
Donderdag heb ik officieel de Job offer gekregen van Avril, het schoolhoofd. Het is een prachtige brief, met een deal die Immigration New Zealand gewoon niet kán weigeren, al zeg ik het zelf.
Maar goed, Immigration is de enige partij die nu nog een kink in de kabel kan leggen...al zou ik niet weten waarom.
Vanavond ontving ik een support brief van het hoofd van de Antroposofische kring in deze regio, waarin staat dat mijn kennis en inbreng van groot belang is voor de Antroposofische community. Deze kan in een verder stadium doorgestuurd worden naar de case manager, zodra wij er een toegewezen hebben.
Harald is dit weekend met Justin, Isha en Madhu een een jongen van het nieuwe WOOFF adres waar zij nu verblijven, gaan klimmen in Takaka.
Toen hij aan het eind van de middag terugkwam, hebben we onze EOI (Expression Of Interest) online verstuurd naar Immigration New Zealand!
Over twee weken is de trekking, en dan begint het gespannen afwachten op de reactie en het antwoord van de emigratie dienst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten