Wij maken een lange neus naar de Immigratie Dienst van Nieuw Zeeland en gaan alles lekker op onze eigen manier doen.
Wie weet komen we er dan wèl!
Ons huis verkopen zit er niet in... De makelaar stelde een verkoopbedrag voor dat luttele duizenden euro's lager lag dan wij in gedachten hadden. Niet dat wij zo op geld belust zijn, maar wij willen er toch minimaal uithalen wat wij erin hebben gestopt.
En dat kan in deze tijd dus niet. Raakt de mensgemaakte illusie van de krediet crisis ons toch ook, terwijl wij ons daar verre van proberen te houden in alle opzichten, zelfs in gedachten...!
Maar goed, wij zijn flexibel en onze plannen ook. De rek is er nog lang niet uit en het plezier in het plannen en fantaseren is een heerlijke tijdsbesteding.
Het plan is nu om ons huis te verhuren, in ieder geval voor een jaar.
Met een jaar-ticket en een toeristenvisum zullen wij in Nieuw Zeeland landen, een huisje zoeken, de eerste voorbereidingen doen en dan hard aan de slag gaan met het solliciteren ter plekke.
Vanaf de andere kant van de wereld lukt het dus niet; ze nemen mij niet serieus, reageren niet, zelfs niet als ik met verbazing mijn mislukte correspondentie doorgeef aan collegae hogerop van de desbetreffende persoon...
Van vrienden die sinds januari in Nieuw Zeeland zijn, heb ik begrepen dat men sollicitanten op de een of andere manier niet gauw serieus nemen. Je moet echt strijden voor een werkplek.
Nou, daar kom ik dan, om als een tijger mijn werkprooi op te jagen, binnen te halen en te behouden!
Rozemarijn kan na de zomervakantie, begin februari beginnen op de Vrije School van Motueka.
Zo creëren wij een fundament, waarop de plannen kunnen rijpen en opgebouwd kunnen worden.
Mocht een instelling of bedrijf met mij in zee willen, dan kan een Werk Visum aangevraagd worden en als dat voor elkaar is, gaan we voor de Permanent Residence.
Het is een omweg, maar nooit geschoten is altijd mis!
Mocht het allemaal anders lopen en tot niets komen, dan komen we op ons retour ticket terug naar Nederland en dan zien we wel weer verder.

We zijn van plan deze week ons vliegticket te kopen! We zoeken heen en weer op het internet naar de beste deal.
Er zijn goedkope en kortere vluchten via de Verenigde Staten, maar omdat we in dat land waarvan we niet weten waar ze nou eigenlijk in het geniep mee bezig zijn, niet geregistreerd (finger print en foto!) willen komen te staan, nemen we toch maar de duurdere en langere vlucht over Azië.
Ja, hoe buigzaam we op het ene front ook kunnen zijn, bepaalde principes houden toch stand!

Intussen hebben we hier in Nederland heerlijke tijden gehad.
Rozemarijn heeft haar zesde geboortedag gevierd, we hebben een week met een groep dierbare vrienden gekampeerd in Duitsland, waar we kleine vuurtjes stookten, muziek maakten, heerlijk aten en dronken, wandelden, klommen, zongen, en onze vriendschap vierden.
Ook heb ik er een baantje bij, in de naschoolse opvang bij Rozemarijn op school. Voor de leuk, maar ook om wat extra te verdienen voor Nieuw Zeeland.

Zal dit inderdaad een jaar met twee zomers worden?