Herfstvakantie

Vorige week hebben we een heerlijk lang weekend gekampeerd met onze lieve vrienden.
We stonden met ons kampement tussen de herfstkleuren en knapperige bladeren.
Het was een heerlijke tijd, waarin we precies hebben gedaan wat we wilden.
Een gedeelte heeft zich gewaagd aan de rotswanden en heeft zichzelf en de rotsen getrotseerd.
Anderen hebben toegekeken en genoten van de capriolen die werden uitgehaald, verzekerd door een zekeraar aan de andere kant van het touw.
We hebben voor de regen geschuild in de tent en onder de tarp, maar daarnaast vooral heerlijk gezeten onder de kille strakblauwe hemel, met de nog warme nazomerzon op ons gezicht.
Zodra de zon aanstalten maakte om onder te gaan, maakten wij een vuurtje, waaraan wij ons de hele avond en een gedeelte van de nacht konden warmen.
Hapje erbij, drankje erbij en gitaartjes erbij! Sijmen en Rai hebben de sterren van de hemel gespeeld en zelf heb ik hier en daar een noot gezongen.
Wat een heerlijkheid.
Wel stond voor mij de herfstvakantie ook in het teken van een meisje uit de klas van Rozemarijn dat een ernstig ongeluk heeft gehad. In het bos achter de school is een grote tak op haar hoofd gevallen en heeft het meiske zwaar beschadigd.
Mijn gedachten zijn veel bij haar geweest en Rozemarijn en ik hebben liefdesenergie gestuurd en kracht om te genezen.
Naast de camping was een klein kapelletje. Daar hebben we kaarsjes gebrand en voor Rosalie en de klas mooie herfstliederen gezongen.
Hoewel het nog steeds zeer ernstig is, en ze nog een lange weg te gaan heeft, gaat de genezing van Rosalie voorspoedig.

De tweede helft van de vakantie hebben wij doorgebracht bij onze vrienden Iris en Frank in Marseille.
We hadden gehoopt op een zonovergoten Provence, maar de herfst kwam ook hier met bakken tegelijk uit de hemel!
Marseille is niet gebouwd op slecht weer.
We hebben daardoor veel binnen gezeten en heerlijk bijgepraat. Rozemarijn heeft zich weer als een moedertje ontfermd over Lola, de één jarige dochter van Iris en Frank.
Eén middag zijn we de stad ingegaan, maar daar liepen de straatjes letterlijk over, en stroomden de watervallen de trappetjes van de steile steegjes af.
De laatste dagen is het goede weer gelukkig teruggekomen.
Zo hebben we toch nog wat van de natuur gezien en heeft Harald kunnen klimmen, met een stevige Mistral-wind om ons heen gierend.
Op zaterdag zijn vrienden langsgekomen, uit Valence, de stad waar ik 19 jaar geleden heb gewoond en gewerkt. Dat voelde heel bijzonder. Zij zijn speciaal gekomen om ons nog even te zien voor we vertrekken!

Gisteravond zijn we thuisgekomen. We hebben met onze ouders gebeld, om hen te vertellen over onze avonturen. Fijn om hun stemmen weer even te horen.
School is vandaag weer begonnen voor Rozemarijn.
Vandaag beginnen wij aan onze laatste twee maanden hier in Nederland.