Op Nieuwjaarsdag hebben we Tauranga verlaten.
Na een vermoeid, maar heerlijk Oud en Nieuw op het strand, met een grote volle maan (0ndersteboven...!) een vuurtje waarop de kerstboom verbrand werd, een paar glaasjes wijn, hebben we afscheid genomen van onze vrienden, Esther en Michiel en de kinderen, die ons inmiddels fijn vertrouwd zijn. Rozemarijn is nog met Tim getrouwd op de trampoline.
We zullen hen weer ontmoeten, along the road.
ZaZa de Ui reed ons zonder al te veel problemen voorbij Rotorua, de stad met borrelende modderpoeltjes en rotte eieren lucht. Wel moest Harald nog even wennen aan het rijden met een automaat, waar hij eigenlijk op tegen was geweest, maar deze wagen had verder toch alles in zich wat hij wenste, dus heeft hij maar een concessie gedaan. Op de eerste stop na ons vertrek, siste Harald woest dat hij de wagen niet meer aan de praat kreeg, eerst deden de ramen vreemd, en toen kon hij de auto helemaal niet meer aan krijgen...Hij was vergeten dat hij eerst de rem moest intrappen...Automatisme...!
Zo'n zelfde automatisme was er in geslopen toen we na de eerste nacht aan de voet van de vulkaan Tarawera weer op weg gingen: Harald moest heel hard op de rem trappen toen er een tegenligger aan kwam op dezelfde baan; wij bleken de spookrijders! We reden per ongeluk aan de rechterkant van de weg.
Op deze gewennings-dingen na, reed onze ZaZa de Ui prima.
We hebben gebaad in de heet waterbron met heet waterval, maar de grond van de vijver was te heet om dichter tot de waterval te komen.
Daarna hebben Rozemarijn en ik gedobberd in het warme zwembad en de hot spa's van Waikite valley, een plek waar wij vijf jaar geleden twee maal hebben gestaan, een van onze lievelingsplekken bij de grootste heet water bron van Nieuw Zeeland. (was te zien op de film op het afscheidsfeest).
De volgende morgen zijn we afgezakt naar Wellington, waar we nog een ticket wisten te bemachtigen voor de ferry naar het Zuidereiland!
Op de parkeerplaats hebben we geslapen, tot we de boot op mochten rijden. De boot vertrok om 02:25 s'nachts.
De volgende morgen om half zes kwamen we in Picton aan.
Half slaapdronken reden we het eerste stuk en zagen de zon goudgeel opkomen boven de heuvels bij Blenheim.
Bij Kaikoura zijn we gestopt, nadat we eerst de zeerobben hadden bewonderd, langs de kant van de weg.
We hebben een heerlijk kampeerplekje gevonden aan de rand van het strand, waar we prachtige Paua shell vonden.
Harald kocht een vishengel voor Rozemarijn en zichzelf. Helaas was het stuk zee waaraan wij stonden blijkbaar niet geschikt voor de visjacht, want het visdraad was er al binnen de kortste keren afgerukt.
Rozemarijn sloot vriendschap met een Brits meisje, Mia en ze begon voor het eerst Engels te praten. Ze maakte prachtige zinnen, waarbij ze Nederlandse woorden op z'n Engels uitsprak. Ze begrepen elkaar. Ze speelden heerlijk met elkaar. Op het strand, in de golven, met een lange stok, waarmee Rozemarijn Taiaha speelde, tekenend in elkaars boeken, met de aankleedpoppen.
We maakten een vuurtje en verwonderden ons over de prachtige ondergaande zon en de wonderlijke lucht verkleuringen.
We hebben nog een dagje extra in Kaikoura doorgebracht. Rozemarijn was zo lekker aan het spelen.
Vandaag zijn we bij Diana in Christchurch aangekomen. We hebben even lekker kunnen douchen en de zeelucht van ons afspoelen.
We hebben in de zon gezeten en gitaar gespeeld voor elkaar. BBQ aan, wijntje erbij! Helemaal vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten