wet Dunedin

Sinds een paar dagen verblijven we in een paleis in Dunedin. Rob, een van onze beste vrienden uit Nieuw Zeeland heeft ons uitgenodigd in een van de prachtige appartementen in het gebouw waarvan zijn broer Ted (spreek uit Tíd) eigenaar is.
Rob en zijn lieve vriendin Marcey zijn onze buren. We lopen lekker bij elkaar binnen, drinken biertjes en wijntjes en hopen dat het eindelijk eens ophoudt met regenen.
Dunedin staat niet bekend om zijn zonnige klimaat, maar dit is toch echt te bar voor de zomer, vinden wij. Toch is het ook heel gezellig en hebben wij prachtig uitzicht over de baai, die soms bewolkt en soms helder is.
Rozemarijn rent rondjes door het huis en vermaakt zich met de speeltjes die zij van Rob en Marcey heeft gekregen, of zij stoeit met een van beiden.
Ze probeert haar Engels op hen uit, en Nederlandse zinnen vermengt zij op een geweldige manier met Engelse woorden. "This sat there!" en "Where zijn the ander eggs?"
We spelen het afscheid op school na, maken de troon die meester Serge voor haar had klaargezet en de kinderen in de klas mogen kleine schatten geven als afscheid kadootje.
Stilletjes is ze bezig met de verwerking van waar we mee bezig zijn. Al een paar keer heeft ze gezegd dat ze met haar tover-oog naar Nederland kan kijken en dat het er precies zo uitziet als in het echt.
Harald doet wat klusjes in het gebouw.
We hebben bij de AA, de Nieuw Zeelandse ANWB, de road code gekocht, het studieboek om aan een rijbewijs voor mij te gaan werken.
Als ik dit in mij heb opgeslagen, mag ik een praktische toets doen, en als ik die gehaald heb, mag ik onder supervisie van Harald gaan leren autorijden!
Je hoeft hier dus geen rijlessen te nemen. Iedereen leert het hier van zijn ouders.
Ik zie er wel een beetje tegenop, het lijkt mij gewoon griezelig om te rijden, maar wie weet denk ik daar over een paar weken anders over.
Als ik een tijdje heb geoefend, mag ik afrijden en krijg ik een restricted rijbewijs. Dan mag ik alleen overdag rijden en geen passagiers meenemen. Maar dat was ik toch niet van plan, het is vooral nodig om aangenomen te worden voor een baan!

Gisteren zijn we naar het Otago museum geweest, eerst naar een vlindertuin, daarna naar de prachtige expositie over de local Maori.
Rozemarijn was verrukt! Ze herkende zoveel van wat we zagen uit (foto)boeken, en de films.
Ze zong "Ko Paikea" (Whale rider) en wilde lang blijven om alles goed te bekijken.
Bij binnenkomst zag ze de grote kano liggen en riep: "Mama, kijk de Waka!" geweldig hoe zij van sommige Maori dingen alleen de Maori-woorden kent!
Bij het proviand-huisje (op de foto) ging zij met haar handen voor haar buik staan, één boven, wat Rangi-nui (hemel vader) voorstelde en één arm beneden wat Papa Tuanuku (Aarde moeder) voorstelde.

Vandaag werden we door Ted en zijn vriendin Annabel uitgenodigd voor lunch. Na de lunch zijn we naar hun paarden gereden. Omdat het regende zijn we niet lang gebleven, maar Rozemarijn heeft wel even op de rug van Vinney gezeten, een paard dat in de Lord of The Rings heeft gespeeld, zijn berijder Ted trouwens ook.
Rozemarijn vond het heel spannend maar ook heel bijzonder.
Daarna hebben we in Dunedin ook nog even de steilste straat van de wereld bezocht. Vooral van boven naar beneden vond ik het spannend.

Morgen rijden we uit Dunedin weg. Op naar Wanaka. De plek waar wij in 2005 overwinterd hebben. Een prachtig plaatsje in de Nieuw Zeelandse alpen, waar veel van onze vrienden wonen.
We kijken er erg naar uit.