Bijzondere stappen op onze weg

"Let's forget about the whole Work Permit thing and go straight to Immigration!" zei Avril, het hoofd van de Motueka Rudolf Steiner School vanmorgen toen ik Rozemarijn naar school bracht.
Avril had met Immigration in Christchurch gebeld en daar had ze te horen gekregen dat ze eigenlijk wel verbaasd waren dat ik met mijn Level 7 assessment niet binnen was gekomen.
Avril biedt mij een baan aan als kleuterjuf én kunstzinnig therapeut in één.
Ik ben gevraagd om na de Paasvakantie, over twee weken al te beginnen op vrijwillige basis, tot alles rond is!!!
Avril zal namens de school een verzoek indienen bij Immigration, met diverse aanbevelingsbrieven van oa. de antroposofische dokter in Christchurch, van de antroposofische muziek therapeute Patsy, die een therapeuticum wil oprichten waarin ik natuurlijk niet mag ontbreken, van de antroposofische verpleegkundige, en een brief van de antroposofische vereniging van de Nelson area.
Duidelijk is dus dat men mij hier dolgraag wil hebben en houden!
Afgelopen zaterdag werd er op school een dag georganiseerd waarop diverse workshops werden gehouden rondom het Vrije School onderwijs.
Ik hield er een workshop ter introductie in de kunstzinnig therapie.
Er was zoveel belangstelling voor, dat ik zelfs mensen naar een andere workshop moest sturen omdat het vol was!
Maar liefst twaalf mensen hebben de introductie gevolgd en de therapeutische oefeningen meegedaan. Er was ook één luisteraar, omdat er geen tafeltje meer vrij was.
Het ging allemaal heel goed en het lukte mij heel aardig om het helder in het Engels over te brengen.
Het was een zeer geslaagde workshop en ik heb er zelfs een eerste cliënt aan over gehouden. Zij wil graag bij mij in therapie.
Ook ben ik gevraagd om aanvullingen te komen geven bij de schildergroep die wekelijks bij elkaar komt, om verdieping te geven aan hun werk.

In de afgelopen week is er ook een fijne Nederlandse familie neergestreken in Motueka; Esther en Justin, met hun twee zoons Madhu, Isha en bijna kleuter Elisa.
Wij hebben hen bij onze vrienden Esther en Michiel in Tauranga ontmoet op oudejaarsavond, toen wij net in Nieuw Zeeland waren aangekomen.
Zij reizen al een aantal maanden door Nieuw Zeeland om te ontdekken waar zij zich willen vestigen. Zij hebben hun Permanent Residence reeds binnen, het is voor hen nu vooral belangrijk om de plek te vinden waar zij zich thuis voelen.
Harald heeft hen uitgenodigd om naar Motueka te komen, waar zij momenteel WWOOF-en (Willing Workers On Organic Farms) bij Christine, onze vorige huisbazin.
Justin en de jongens helpen mee met de renovatie van het huisje waar Harald al enige weken mee bezig is en Esther heeft met haar wolvilt kunsten al een aantal keer meegeholpen op de Motueka Rudolf Steiner School, met het maken van paaseieren van gevilte wol en paasmandjes.
We trekken veel met Esther en Justin op en het is heel fijn om alle ups en downs van emigreren te bespreken. Het is allemaal heel herkenbaar.
In de Paasvakantie komen ook Esther en Michiel met de jongens naar Motueka en zullen we een bijzondere tijd met elkaar hebben.

Kortom: het leven heeft ons iedere dag, iedere minuut weer veel moois te bieden! We genieten er enorm van en beleven alles heel intens.

Het is heerlijk om contact met Nederland te hebben via skype, emails, hyves, handgeschreven brieven en alle andere wonderlijke media vormen!
Het is fijn om te zien dat onze families - ondanks het verdriet en besef dat we niet fysiek dicht bij elkaar zijn, - zo met ons meeleven en wij met hen, dankzij skype, waarop wij soms urenlange gesprekken hebben!
Mijn vader heeft van de week een computer met webcam geïnstalleerd, zodat we vrijdag zijn verjaardag kunnen meevieren! Geweldig!

Ook vind ik het een eer dat mijn opa, die in de negentig is, een laptop heeft aanvaard, omdat hij nu toch zelf ook wel eens een email wil kunnen openen en sturen, en onze weblogs vers van de pers wil kunnen lezen!

De ochtenden en avonden worden merkbaar killer, maar de middagen zijn nog steeds lekker warm en zonnig! Het zijn grappige contrasten: in de ochtend met een wolletje en een warm vest aan naar school, op de terugweg vestje uit en in de middag loop je weer in je t-shirt rond!
Echt four seasons in one day!