Eén stap vooruit, twee achteruit.....

De onrust in mij en de stilte vanuit Londen dreven mij gisterochtend tot het schrijven van een email aan Miss Gopal, met de vraag of haar onderzoek naar onze Expression Of Interest vorderde.
Aan het eind van de dag was er bericht uit Londen.
Een negatief bericht helaas.
Het onderzoek was voltooid, maar alle geclaimde bonus punten waren afgewezen...
De opleiding van Harald had niet het level opgeleverd dat mee mocht doen voor een Expression of Interest, daarmee verloren we dus 20 punten.
Het level 4 voor mijn opleiding voor Social Community work had toch minimaal een level 8 moeten zijn, dan had het mee kunnen tellen voor punten op het gebied van opleiding in een werkveld waar men in Nieuw Zeeland een tekort heeft aan personeel. Hiermee verloren we 15 punten.
Doordat ik dus voor mijn opleiding niet de het juiste 8 level heb, viel mijn tien jaar werkervaring in het Social Community Work volledig in het niet.
Zelfs de ondersteunende referentie van mijn leidinggevende, waarin werd aangegeven dat ik inmiddels al jaren als Maatschappelijk Werker aan het werk ben heeft er niets toe gedaan...
De waarde van jaren ervaring die ik heb opgedaan, is op papier dus als sneeuw voor de zon verdwenen.
Het enthousiasme van de Motueka Rudol Steiner School over onze eventuele komst, heeft schijnbaar niet dezelfde uitwerking gehad op Miss Gopal, als op ons...

Beoordeeld en veroordeeld door iemand die ons digitaal denkt te kennen en doorgronden.

Met 100 van de 145 punten zijn teruggegooid in de poel, waar we nog zes maanden mogen ronddobberen om er op goed geluk uitgevist te worden. Tenzij....

Tenzij we een job offer op de kop weten te tikken.
Maar hoe doe je dat, als de meeste werkgevers alleen een baan aanbieden als je een verblijfsvergunning hebt?
Het lijkt een gesloten cirkel en we moeten een weg vinden om er binnen te dringen.
Daar gaan we dan maar mee aan de slag.

Maar niet zonder onze frustraties en opmerkingen eerst duidelijk te maken aan Immigration New Zeland.