Motueka!!!

We zijn in Motueka aangekomen!
In mijn volgende blog zal ik onze prachtige reis langs de Westkust (sandfly heaven…) beschrijven.
We hebben een week op een mooie plek aan zee gekampeerd en alles in het werk gesteld om een huis te vinden, want zonder huis kunnen we niets opstarten!
De huizenjacht is in deze tijd van het jaar niet gemakkelijk.
De zomervakantie is bijna voorbij, dus veel vakantiewoningen komen nu vrij. Toch gaan deze huizen als zoete broodjes over de toonbank, want over twee weken begint het pluk seizoen.
De Tasmanbay staat vol appelgaarden en hop.
Dit trekt veel seizoenswerkers, omdat het lekker kan verdienen in een korte tijd.
Op maandag hebben we ons ingeschreven bij een aantal makelaars die ook in huurhuizen doen.
De huizenverhuur in Nieuw Zeeland is totaal anders dan in Nederland. In Nederland zijn de huurders goed beschermd, in Nieuw Zeeland bijna niet en heeft de huiseigenaar vrijwel alle touwtjes in handen.
Deze particuliere verhuurders mogen zelfs veel privacy gegevens weten, wat in Nederland echt niet zou mogen, zo wordt er altijd een referentie van een vorige verhuurder opgevraagd, om te weten te komen of de huurder zich netjes heeft gedragen en altijd de huur op tijd heeft betaald.
Op grond van deze informatie mogen deze particuliere verhuurders dan beslissen of zij je er in willen hebben of niet…!
Omdat er nog wel een paar woningen in de wat duurdere klasse beschikbaar bleken, hebben Harald en ik spontaan een meisje aangesproken dat ook op zoek is naar een woning.
Zo zouden we samen een twee of drie kamer woning kunnen betrekken.
Joey is een jonge meid van 21, die direct na haar studie psychologie uit het koude en regenachtige Dunedin is vertrokken, om de zon van de Nelson area op te zoeken.
Zij werkt in de pub van Riwaka.We hebben een aantal huizen bezocht en waren over een huis in Tapu bay, Kaiteriteri, zo’n tien minuten rijden vanuit Motueka, waren wij heel erg enthousiast.
Het was een houten huis met drie slaapkamers en een enorme tuin verdeeld in terassen, met uitzicht op de blauwe zee!
Helaas zag de makelaar ons niet zitten als stel, hij had schijnbaar iets negatiefs meegemaakt met een vriend van Joey, en steeds duidelijker werd het dat hij zich niet voor ons ging inzetten.
Hiervan hadden we een nare nasmaak en we konden niet ophouden met praten over de onvriendelijkheid en on-professionaliteit van deze makelaar.
Gelukkig waren de dames van het makelaarskantoor aan de overkant veel vriendelijker en welwillender.
Ze waren heel geïnteresseerd in ons avontuur en ons verhaal en kwamen zelfs met suggesties voor werk!
Aanstaande dinsdag zouden we kunnen kijken naar een huisje op King Edward Street in Motueka!
We hebben onze werk referenties laten zien om een beeld te geven van wie en hoe wij werden gezien door onze teamleiders en werkgevers en daar was ze heel blij mee.
Vandaag wilden we verder op huizenjacht, maar in het lokale krantje stond niets nieuws vermeld. Het bleek allemaal toch een beetje moeilijker dan we gedacht hadden.
Wel genoten we van alles wat we deden en hingen we lekker in ons stamkoffietentje the Four Winds.Omdat er weinig te doen leek vandaag, wilden we teruggaan naar McKee, zodat Rozemarijn nog lekker met haar vriendjes kon spelen.
We wilden een blik werpen in het recycle centrum van Motueka, en daar raakte Harald in gesprek met Cliff, de eigenaar. Hij vertelde over onze plannen en dromen en daar was Cliff schijnbaar erg van onder de indruk.Toen Harald nog even over het terrein liep om naar de spullen te kijken, raakte ik in gesprek met Cliff, die allerlei voorstellen had over mogelijkheden voor werk. Ik vertelde hem dat een huis nu prioriteit had, want zonder huis kunnen we niets opstarten.
Cliff pakte meteen zijn telefoon en belde een aantal vrienden op, die schijnbaar huizen verhuren.
Hij verwees ons naar Christine, die een Bed and Breakfast runt en een bus in de tuin heeft staan, die wellicht wel iets voor ons zou kunnen zijn.
We zijn er direct naartoe gereden! En sindsdien hebben we een huis!
Jawel, een prachtige oude bus, met houten inrichting en glas in lood.
Achterin een tweepersoonsbed, een klein douchehokje, in het midden van de bus een kleine huiskamer, een keukentje en een eettafel met twee banken! Voorin kan Harald nog een slaapkamertje voor Rozemarijn maken!
Het ziet er geweldig uit! Helemaal voor ons geschikt!
Precies waar wij van dromen!
Heel Nieuw Zeelands!