Weekendje weg

We zijn weer terug van een weekendje 'over the hill' in Takaka.
Daar was Harald van plan om flink te gaan klimmen, maar hij voelde zich niet erg fit en lekker, waardoor hij maar een klim of twee heeft gedaan.
Wel hebben we het heerlijk gehad op klimmers kampeerplaats Hangdog, waar een echte community-mentaliteit is ontstaan in de afgelopen jaren. Er leeft een grote groep klimmers gedurende de hele zomer, en daaruit ontstaat op natuurlijke wijze een soort dorpsgevoel, maar het fijne van dit dorp is dat iedereen welkom is en in de kring verwelkomd wordt.
In het weekend dat wij er waren, werd er afscheid genomen van één van de bewoners, met een potluck dinner. Ook wij werden hiervoor uitgenodigd.
's Avonds stond er een prachtige variatie aan internationale gerechten klaar op het kleed, waarom wij met zijn allen in een grote kring hadden plaatsgenomen.
Rozemarijn heeft het ook erg naar haar zin gehad. Er waren een aantal kinderen om mee te spelen, waaronder Jayden, het zoontje van de Hangdog beheerders.
Ze klommen in de bomen, gooiden rijpe appels naar beneden (waar ik dan weer appelmoes van maakte), fietsten er op los, renden met stokken en Star Wars zwaarden in het rond, giechelden en lachten!
Heerlijk om te zien.
Ook was er een klein meisje van 16 maanden, over wie Rozemarijn zich ontfermde als een klein moedertje.
Terwijl Harald aan het klimmen was, hebben Rozemarijn en ik een heerlijk dagje doorgebracht aan het gouden strand van Pohara, vlakbij Takaka.

Het is lekker om weer thuis te komen. Nog maar een weekje zullen we in de bus wonen, maar toch voelt het als ons huis!
Het is zo leuk om met iedereen te skypen, we hebben echt het gevoel dat we bij elkaar op bezoek zijn. Alsof we jullie echt op bezoek hebben, bij ons op de bank.
Vorige week kwam de doos aan die mijn ouders hebben opgestuurd, met de spulletjes die we meteen al nodig hebben, zoals een aantal boeken, gereedschap, en de poffertjespan (!!!) door mijn ouders aangevuld met heerlijke Nederlandse lekkertjes! Wat een feest om open te maken!
Gisteren wilden we poffertjes bakken met echte poffertjesmix, die voor verdrievoudigde prijs bij de supermarkt in het Nederlandse schap staat. Al weken stonden daar twee pakken naar ons te lonken, maar toen we er gisteren een wilden pakken, grepen we mis....Ze waren reeds verkocht.
Nu is het maar afwachten of het Nederlandse schap snel wordt bijgevuld...
Wel een vooruitzicht waar we watertandend naar uitkijken.
Echt poffertjesmeel is toch net iets lekkerder dan zelfgemaakt, zei de verwende Nederlander.