Afscheid

Deze week staat helemaal in het teken van afscheid nemen.
Afgelopen maandag is in Rozemarijn's klas het afscheid gevierd. Meester Serge had een wereldkaart opgehangen en liet aan de hand hiervan de reis zien die wij gaan maken.
Hij vertelde een verhaal over de zon, die wij in Nieuw Zeeland als eerste op de hele wereld zullen zien opkomen.
Rozemarijn mocht vragen van de kinderen beantwoorden en dat deed ze als een echte juf.
Ze weet al een heleboel over Nieuw Zeeland, dat is duidelijk!
Van de klas kreeg ze een kleine schatkist, waarin alle kinderen een eigen schat hadden gestopt, een gelukspoppetje, een kristallen engeltje, plakkertjes.
Ook was er een klein boekje gemaakt met tekeningen van alle kinderen, aangevuld met foto's.
Daarna deelde Rozemarijn haar afscheidskaartjes uit. We hebben hard geschilderd en getekend, en op de kaartjes een zakje met Vergeet-Mij-Niet-zaadjes geplakt.
Rozemarijn deelde als traktatie ook nog pannenkoeken uit.

Op woensdag heb ik afscheid genomen van mijn vrienden en collega's van Oudezijds 100, de bijzondere woongemeenschap waar ik tien jaar mijn talenten heb mogen gebruiken.
Ik heb hier gewerkt als activiteiten begeleider, kunstzinnig therapeute en maatschappelijk werker. Nadine is met mij meegeweest. Zij heeft zo kunnen ervaren hoe warm zo'n gemeenschap kan zijn, en wat een uitzonderlijk mooie plek om je werk te kunnen uitvoeren.
Er werden mooie herinneringen opgehaald aan bijzondere dingen die ik heb gedaan of heb teweeggebracht binnen de gemeenschap.
Als herinnering heb ik een usb-stick meegekregen, met foto's van bewoners, medewerkers, en bezoekers van Oudezijds 100.
Als verankering van mijzelf, mijn vriendschap en mijn vertrouwensrelatie met Oudezijds 100, heb ik een groot stuk Pounamu gegeven. Deze is in het stromende water van de kapel gelegd, zodat deze voortdurend in beweging is en levend blijft.
Aan mijn twee teamleiders, die elkaar in het afgelopen jaar hebben opgevolgd, en die mij ook heel dierbaar zijn, heb ik twee geboetseerde beeldjes gegeven.
Vervolgens werd het afscheid gevierd met koffie, thee, taart en koek.

Rozemarijn heeft haar laatste vioolles gehad. Haar viooltje houden we nog even, zodat we nog wat kunnen spelen.
De hoop is dat we een leuke viool leraar vinden in Motueka. We weten al waar we een viool kunnen huren.

Daarna heeft Rozemarijn haar laatste balletles gehad. Ze mocht van de juf de hele les bepalen wat ze gingen doen. Ze koos voor het dansen van de Notenkraker, nu met kostuums. Omdat ik het eind van de les heb kunnen zien, heb ik genoten van drie kleine meisjes die het beginstuk van de Notenkraker dansen!
Rozemarijn heeft iets lekkers uitgedeeld, een snoep lekkertje, en een echte Nieuw Zeelandse kiwi.
De juf liet duidelijk merken hoe jammer ze het vindt dat Rozemarijn weggaat en ze hoopt dat ze in Nieuw Zeeland verder gaat met dansen.

Morgen is Rozemarijn's laatste dag op Vrije School Wonnebald. Het zal een gevulde dag zijn.
Aan het eind van de ochtend speelt zij met haar klas het Kerstspel.
Rozemarijn zal als engel een lied op de viool spelen.
's Avonds is het grote Kerstspel, waarna wij nog afscheid zullen nemen van een aantal leerkrachten, ouders en kinderen en natuurlijk van het schoolgebouw waar Rozemarijn ongeveer vier jaar heeft kunnen genieten van het heerlijke Vrije Schoolonderwijs.

Op dit moment zijn we hard bezig met het leegruimen van het huis. Wat veel spullen nog om doorheen te werken! Ook heb ik diverse officiële instanties op de hoogte gebracht van ons vertrek.

Heel erg kijken we uit naar zondag! Dan is het afscheidsfeest dat georganiseerd wordt door onze vriendin Izabel. Zij schijnt onze vriendenkring in beweging te hebben gebracht om er een prachtig feest van te maken. We zijn erg benieuwd en zijn er klaar voor!