Het ruikt zelfs weer naar Nieuw Zeeland

Met het zand van het strand van Tauranga aan mijn voeten, zit ik in de basement van Michiel en Esther om even een blogje te schrijven.
Rozemarijn rent bloot door de tuin en springt het zand van haar lijfje af op de trampoline. Tim en Thomas springen mee. Ik zie ze door het raam. Een heerlijk gezicht.
Een etmaal geleden waren we nog in het ijzige Seoul. We hebben een groot gedeelte van de nacht wakend doorgebracht, omdat we na 02:00 uur lokale tijd niet meer konden slapen door onze jetleg.
Tegen het moment dat we naar het vliegveld terug zouden worden gebracht, vielen we in slaap. We werden gelukkig nog op tijd wakker. Op Seoul moesten we nog eens vijf uur doorbrengen voor ons vliegtuig zou vertrekken.
Ons vliegtuig liep ook nog eens vertraging op door het slechte weer. Met een soort stoom apparaat werd het ijs en de sneeuw van de vleugels gestoomd!
Na een nacht vliegen kwamen we vanmorgen aan op Auckland. We werden opgewacht door Michiel en Tim, die ons naar Tauranga reden.
Heerlijk om weer in Nieuw Zeeland te zijn.
Tijdens de rit zakte ik, wazig, moe en jetlegged als ik ben, steeds dieper in het besef dat we er nu echt zijn!
Het landschap, de bomen: bloeiende Pohutekawa, de Ponga trees, de cabbage trees!
Het is vandaag wat bewolkt, met hier en daar een spatje regen, maar de temperatuur is heerlijk.
Tot vanmorgen liep ik in een dikke wollen trui met een wollen vest. Inmiddels heb ik deze ingeruild voor een hemdje en een rokje.
Het is heel bijzonder om de omgeving binnen te lopen, die ik tot nu toe alleen van foto's en filmpjes kende. We liepen als het ware de foto's van Esther en Michiel binnen.
Harald staat met Michiel te vissen. Ze hebben er al een gevangen.
Wat een heerlijk begin!