Omdat wij bezig zijn met afstand doen van veel van ons materiële hebben en houden, hebben wij onze omgeving ook duidelijk gemaakt dat wij geen nieuwe dingen meer willen hebben; het meeste zal toch niet mee kunnen naar Nieuw Zeeland...
Mijn ouders hebben dit goed begrepen en zijn op zoek gegaan naar een niet materieel verjaardagskado, maar wel één die we in onze herinnering mee kunnen nemen.
Een aantal weken geleden had ik van mijn moeder door gekregen dat ik maandag 17 augustus moest vrijhouden. Vorige week kreeg ik te horen dat we naar Amsterdam zouden gaan.
Omdat ik erg van verrassingen hou, wilde ik verder niets weten, behalve hoe laat we bij mijn ouders, die op Rozemarijn zouden passen, weg moesten.
Ook had ik niets opgezocht op internet over wat er ook maar kon zijn op de 17e augustus en ook had ik mijn ogen niet laten glijden over posters en aanplakbiljetten in Amsterdam.
Harald had de aanwijzingen gekregen hoe er te komen, en na iets meer dan een uur reizen, stonden we dan voor Paradiso.
Toen kon ik mijn nieuwsgierigheid niet meer de baas en ik zag wat ons te wachten stond:
Een prachtig concert van Heather Nova!!!!
Het was ook een geweldig en ontroerend optreden.
Wat een goede vondst van mijn moeder, wie ik in de jaren negentig enthousiast heb gekregen voor die alles doordringende stem van Heather Nova.
Wat een mooi kado. Dit nemen wij mee naar Nieuw Zeeland; het weegt niets en het neemt geen ruimte in!
Wat heb ik toch een lieve ouders. Wat hebben zij mij toch altijd goed getracht te volgen en inleven in wat ik ook heb gedaan en waarheen ik ook ben geweest!
Ik zal hen missen in Nieuw Zeeland. Wat zou ik hen en ook mijn andere familieleden en dierbare vrienden graag bij me hebben!
Het begint nu door te dringen wie en wat we hier gaan achterlaten.
Toch heb ik nog steeds het gevoel dat techniek en telecommunicatie ons dicht bij elkaar kùnnen en zùllen houden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten